Vücudunu, küllerini taşıyan rüzgârı ve yıllar boyunca taşınan diğer tüm külleri düşündüm.
Üst katta bir yatakta çürüyüp giden Mösyö Bernard'ı düşündüm... ve işkence çekerek ölmek için bekleyen diğer herkesi.
Cadılar ve insanların birbirinden farkı yoktu. Bir ve aynılardı. Hepsi masum. Hepsi suçlu.
Hepsi ölü.
Ama ben değildim.
Sayfa 219Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.