Tezer Özlü'yü sözcüklerden tanıyordum, onun gibi
bir sevgi/im olmamıştı. Durup dururken hep bir yan çizme, hep bir anlatarnama kaygısı vardır diyordum. Ve ben bunu yalnızca kendime söylüyordum. O hikayeyi senden sonra düşünmek meseleydi bu yüzden de, enikonu yürekli olmayı, biraz da kendi çıkmazının ayrımına yeniden varmayı gerektirirdi.
Sayfa 10Kitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.