Bunu ağız dolusu söylemedim sana hiç
Öyle kötü büyüttüler ki bizi
Sevgimizi söylerken karanlıkta bile utanırdık. Sonra, yoksulluk vardı dünyada, ben düzeltecektim
Sonra, şiir yazmanın daha önemli olduğuna inandım
Sonra, ben de bilmiyordum seni bu kadar sevdiğimi.
Şimdi bütün fotoğraflarının önünde
Bütün yalnızlıkları kirpiklerinden başlatarak
Bütün güzelliklerle biraz daha suçlu
Gözyaşlarımla buraya yazıyorum Hatice -İnsan bir ölüye neden yalan söylesin değil mi? Bir tek sen anlayacaksın, bunu da biliyorum-