Kendini ıskalayanlara
<<أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلْكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَن يَشَآءُ وَيَغْفِرُ لِمَن يَشَآءُ ۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ>>
(5,40.)
“Göklerin ve yerin mülkünün Allah´a ait olduğunu, dilediğine azap edip dilediğini de bağışladığını bilmedin mi? Allah herşeye kâdirdir.”
Ârif ânı seyreyler
Nefsinden sıyrıl kibirden arın.
Baktığın her yerde O’nu (cc) gör.
Mağfirete erenlerden ol.
Ariflerden biri anlatır cennet ehlinden bir mü’mine rehber olması için Allah Teala (cc) Rıdvan’ın (as) yardımcılarından bir rehber verir. Bu kulum ne isterse yardım et. Merakıyla meşhur mahluk merak gidermeye memur olur. Mü’min sorar, o nedir? Bu ne? Şu nasıl? Derken bir manzara görürler içi inciden parlak rengi sütten beyaz esintisi buzdan serin tadı baldan tatlı bir ırmak, bir su. Öyle seyre dalınca rehberini arar gözeleri bakar ki seyrettiği ırmakla beraber o da oturmuş manzarayı seyrediyor. Su ırmağı seyrediyor.
Şaşkındır ariften bunu dinleyenler bu nasıl olur?
‘Cennet işte böyle bir yer.’
Vadiler aşılır nimetler tadılır hiç birine doyum olmaz. Derken ben Rabbimi görmek istiyorum der mü’min. Bunun üzerine melek seslenir etrafına bir daha bak Rabbinden başka bir şey var mı? Etraf hep O(cc). Hep O’nun(cc).
Şimdi neyi ıskalıyorsun bir daha düşün. Değerin niceliğine kapılmadan ilmi halimizin alimi, kıymetin niteliğini kavrama gayretiyle El-Alim’in arifi olabilsek şu gafletten uyanabilsek. Sahibini görebilsek anlayacağız ki ıskaladığız kendimiz değil. Göremediğimiz, görülecek tek varlık O,
O’nu(cc) ıskalıyoruz. Kendimizde O.
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.