Sabret, imtihandır. Sabret, dünya handır. Sabret, zamanı vardır. Kaybolup gidenlerin peşinden kederlenme.
Kitabımız üç bölümden oluşuyor Taş - K’ağıt - Makas olarak. Tasavvuf, maneviyat’ın ve tevekkülün bir kez daha önemini anlıyoruz. Bunlar aslında her birimizin içerisinde olan şeyler ona en derinlerde ulaşabilmek önemli. Felsefi cümlelerle harmanlanmış dolaylı şekilde biz okurlara sunulmuş. Sakin bir şekilde sindirerek okumanızı öneririm. Kişisel gelişim tarzında da düşünebilirsiniz ama şiirsel öznel bir anlatımda yaklaşmış. Bize aşkın ve tasavvufun bir bütün oluşunu eşsiz bir şekilde anlatmış yazarımız. Biz bir çocuk oyunu olarak bildik gördük yaşadık ve oynadık. Yazarımızın kaleminden bakalım onun anlattığı gibi görelim.
Bir de onun söyleyişi ile “Şimdi aradığım, yitirilmiş bir Hacer’dir içimin Kenan Ülkesinde…“
Öyle bir zaman içerisinde okudum ki bu kitabı şimdi diyorum ki ben neler kaçırmışım neleri gözardı etmişimde içimdeki huzursuzluğu görmezden gelmişim.
TAŞ (HACER)
Aldığım nefesin bile imtihanını vereceğim bu dünyada ne çok şeyin peşinde koşmayı göze almışımda huzursuzluğumun peşine düşmemişim. Bu kitabın her sayfasından ayrı bir ders ayrı bir mesaj aldım ama en çok etkisinde kaldığım tesbihlerin renginde bile nefsimize bazen yenik düşebildiğimiz oluyor. Hiç göze batmayan bir şey değil mi ? Kırmızısı, yeşili, mavisi ve bir çok rengi. Yazarımız ne güzel demiş “ Maviyi ben başka bilirim, sen başka.” Mavi bir renk değildir sadece. “Sadr’ının kaderini bilir, sabrını ölçer en kuyusunda.” Bir düşününce nelerin sabırsızlığı var bizlerin içerisinde, sonunu düşünmeden gelip gideceğimiz bu manevi dünyada.
KÂĞIT (H) İÇİMİN KENAN ÜLKESİ
Kendi içimizde neyin yalnızlığını yaşayıp özlemini çekiyoruz bu dünya da. Hangi aşkın alfabesin de kaybolmuş vuslatın harfleri ? Ne aradığımızı bilirken nerede aradığımız bilmezken. Demiş ki yazarımız “ Vakit kaybı olduğunu düşünürsün. B’elaya uğramadan, Kerbela çölüne düşmez insanın yolu.“ Hayatın bizler için sunduğu izlerden gitmek değil mi önemli olan ? Biz hangi izlerin peşinden giderken kayboluşlar yaşamışızda farkında olamamışız. “ Niyet aşk ile gayret aşk’a… Aşk nedir diye sorma, aşk nedir diye sayma, aşk nerede diye arama! Yol uzundur, cazibesine aldanma.
MAKAS (GECE)
Umudunu kaybettiğini düşündüğün bir anda gelir o ümitsizliğe el verip doğrulmak. Hiç ummadık bir anda önünde belirir o çıkmaz sokakta kaldığını düşündüğün ışık. “Yenik düşersin, kayıp giden avare yıldızlara.” Mehtaba küsersin o ümitsizliğin verdiği hiçlikte. Zor’dan nasibini beklemek ağır gelir kimi gecelerde. Aslında hiç geçmiyor diyecekti ama geceler hep sabaha dönüyordu. Senin yanında olan Rabb’indir. Sığındığında sığınacağında. 
Dilek E.D 
Yusef Masadow
·
242 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.