Yine, yeniden yolculuk görünüyor bana,
Koyu buluttan henüz çıkmışım,
Kervanla birlikte şehre doğru yol alıyorum.
Sen yoksun hâlâ.
Kalabalık içinde yalnızlık bu defa da.
Yokluğunda varsın ama, benimlesin,
Özvarlığıma dâhil var-yok arası varlığın.
Yoksa sen de mi koyu bulutun içindesin,
kör kuyunun dibindesin?
Sen de mi oradan çıkarılmayı bekliyorsun?
Gel, bekliyorum.
Bekle, geliyorum...