Martin Eden bireyciliğin, politik olamayan küçük burjuva hırsların, “yeterince istersen olur”culuğun yerle bir edilişidir. İkili ilişkilerin sınıfsal niteliği karşısında politize olmayı hor gören tutkulu bir adamın intiharıdır. Cıvık bir yalnız aşık adam öyküsü değildir.