Luvr muzeyində sakitlik hökm sürürdü və onlardan başqa heç kəs yox idi. Tədricən onlara elə gəldi ki, sanki sehirli bir qalada oturublar və pəncərələr qorxudan, özbaşınalıqdan, haqsızlıqdan kənar, uzaq dünyalara– yaşama sevincinə, geniş duyğulara, böyük xəyallara və ruhun sarsılmaz görüntüsünə açılırdı.