Gönderi

Bu dünya böyle ol­masa...
Ben sevgiden, sevinçten söz açmak istemez miyim, delice, çılgınca, içim taşa taşa, bir sevinçten söz açmak is­temez miyim? Ben sevinçli adamım. Bu dünya böyle ol­masa, böyle kara, karanlık olmasa, ben sevinçten taşar co­şardım. Yaradılışım karanlıktan çok aydınlığa, acıdan çok sevince... Ne çare, ne çare ki sevinmek gelmiyor elimden... Dostluktan söz açmak, ne güzel. Bir dostum var. Sıcacık eli var. Sevgi dolu gözleri var. Ne güzel yalansız, salt sev­gi dolu bir insan eli sıkmak. Sıcacık, sıcacık... Ben deli olu­rum, insanlar karanlık karanlık, kuşkulu baktıkça bana... Bütün insanlar kuşkusuz, korkusuz, çıkar düşünmeden, düşmanlık geçirmeden içlerinden baksalar biribirlerine ... İnsan, ne olur biliyor musunuz, sıcacık bir bahar güneşi­nin bahtiyarlığında duyar kendisini... Bahar güneşinde bir sevinç içinde gerinir. İnsan bir bahar çiçeği temizliğinde olur.
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.