Dünyaca ünlü yönetmenimiz Ferzan ÖZPETEK’in ilk romanı olan İstanbul Kırmızısı, otobiyografik tarzda yazılmış bir eserdir. Teyzeleri, anneannesi, kardeşi ve annesiyle İstanbul’da büyüyen yönetmen; hapiste olan babasını uzun yıllar göremez. Biraz da küçük yaştaki cinsel eğilimlerinden dolayı babasıyla iyi bir ebeveyn- çocuk ilişkisi kuramazlar. Daha sonra İtalya’ya sinema eğitimi almak için gider ve ünlü bir sinemacı olur. Annesini görmek için İtalya’dan İstanbul’a dönerken uçakta Anna ile karşılaşır. Anna eşine ve işine bağlı başarılı bir kadındır. O da iş için eşiyle İstanbul’a gelir. İstanbul’da eşinin onu aldattığını öğrenir ve otelden bir gece kaçarcasına kendini sokaklara atar. Sokakta grafiti yapan Murat ile tanışır ve böylece Gezi Parkı olaylarına karışır. Yönetmen ise çocukluk aşkı Yusuf’un intihar ettiğini acı bir şekilde öğrenir. Cenazede eski sevgilisi Neval’i görür ve ondan Emek Sineması için eylem yapılacağını öğrenir ve destek için o da katılır. Fonda İstanbul’un değerleri, Gezi olayları, Emek Sineması, eşcinsellik olsa da asıl konu aşktır bu romanda. Yazar, yaptığı betimlemeler ve duyguları anlatırken kullandığı sözcüklerle bize yönetmen olduğunu hissettirir ve zihnimizde adeta film kareleri canlandırır. “İmkansız aşklar, yarım kalmış aşklar, var olabilecekken olmamış aşklar olduğunu öğrendim. Yara izi bıraksa da dağlayıcı bir damganın daha iyi olduğunu öğrendim; kışı andıran bir yürektense yangın yeri yeğdir. Annem bu konuda haklıymış, aynı anda iki insanı sevmek mümkünmüş, bunu öğrendim. Olur kimi zaman: direnmek, yadsımak ya da mücadele etmek yarasızdır. “Şimdi birileri hayatımın ilk sineması olan Emek’i alışveriş merkezi yapmaya karar verdi. Artık perdede serüvenler, masallar, hayaller olmayacak; yalnızca neonlar altında ayakkabılar ve çantalar ve fiyat etiketleri görülecek. Buna nasıl izin verdik!” “Her bahar gitmek isterim. Gittiğim olmadı hiç. Ama olsun… istemek de güzel. İşte bizim öykümüz tam da bu: Neval kaldı ben gittim. Ve aşkımız orada, mümkünün, olabilecekken olamayanın topraklarında kaldı. Kim bilir belki hala olabilecek olanındır; onu uzaktan seyrederken bunları düşünüyorum…”

İstanbul KırmızısıFerzan Özpetek · Can Yayınları · 2014991 okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elifin Kitap Güncesi