Merhamet bütünleşik bir şeydir. Kapsayan bir terimdir. Bundan dolayı kucaklamak anlamı da vardır. Bir iletişim ağıdır merhamet. İnsandaki tüm diğer hislerin sağlıklı çalışmasına yarayan temel bir unsur gibi. Hani sanki temel aminoasitlerin yokluğunda nasıl gerekli proteinler sentezlenemez de insan hastalanırsa, merhametsiz insanın sağlıklı kalabilmesine olanak yoktur. Şefkatin yokluğunda insan, hem kendisi hem de toplum adına tehdide dönüşüyor.
Bir zaman internette gezinirken muhtemelen bir Uzak Doğu ülkesinde yaşanan sel felaketinden sonra çekilen bir fotoğrafa denk gelmiştim. Elektrik direklerinden birinin biraz yüksek bir yerine tırmanıp selden korunmaya çalışan ve korkmuş bir fare fotoğrafıydı. Sırılsıklam ve dehşete düşmüş… Fotoğrafın altında kime ait olduğunu hatırlamadığım ama mealen şöyle bir cümle vardı: “Bırak bu kadar insan tarafından reddedilmeyi, bu dünyada kendilerine ait rolü bile seçecek durumda değiller.”
Hal böyleyken bir zalim, asansörde karşılaştığı bir kediyi dakikalarca tekmeleyip kanını akıtana kadar işkence ederek öldürebiliyor. Yargılandığı mahkemede kedinin sahipsiz oluşu gerekçe gösterilerek elini kolunu sallayarak dışarı çıkabiliyor. Peki neden? Neye istinaden? İnsan bu dünyada gerçekten de diğer varlıklardan çok daha kıymet sahibi olabilecek aziz bir canlı mı? Hakikaten eşref i mahlukat mıyız? Eşref i mahlukat düşüncesinin yanlış yorumlandığını düşünüyorum. İnsan ancak içinde taşıdığı potansiyel dolayısıyla diğer tüm canlılardan üstün sayılabilir. Eğer potansiyelini iyiden ve güzelden yana kullanır ve hayatını bu düzlemde yaşamaya gayret gösterirse evet belki diğer tüm canlılardan seciye olarak yüksek bir konuma ulaşabilir. Fakat sırf “insanoğlu” olduğu için ana rahminden çıktığı andan itibaren ve sadece biyolojik türünden kaynaklı bir üstünlüğü asla kabul etmiyorum. Hatta bunu sahte ve şeytanca buluyorum.
Ellerinden zorla çekip aldığımız ve çok yeni olduğumuz dünyanın bizden önceki köklü ve kadim sahiplerine; hayvanlara ihanet ediyoruz. Bir şekilde var olmaya çalıştıkları, daralan ve gittikçe çirkinleşen sokakları da onlara çok görüp cehenneme çeviriyoruz. Eros adındaki minicik bir kedinin katledilmesi ile toplumsal bozulma ve hastalanan ruhlar arasında ciddi bir bağlantı var. Kendi türünden olmayanın acısını idrak edemeyen insan eksik insandır. Eksik insan empati yapamaz ve nesneleşir. Ve ardından giderek koca cemiyet de taşa dönüp duyarsızlaşır.
Bazı kelimeler içinde dev sözlükleri barındırır. O kelime bozulunca sözlük de darma duman olur. Böylece içimizi ifade edeceğimiz cümleler yiter. Bazı kelimeler bir toprağı terk ederse ardında sefalet ve açlık bırakır. Merhamet o kelimelerin anasıdır.
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.