Hitler güçlü, coşkulu, sempatik ve ağırbaşlı bir üslupla konuştu. Net bir tonlama ile konuşmaktaydı. Ses tonunu çok iyi ayarlamakta ve Arap vaiz ve hatiplerin konuşurken yaptığı gibi bazı kelimeleri vurgulu bir tonda ifade etmekteydi. Muhatabına yaklaşması, onunla konuşurken göz teması kurması, el hareketleri ve yüz mimikleriyle karşısındakine, düşüncelerini samimi olarak kalbinin derinliklerinden ifade ettiğini hissettirmekteydi.