Güven, ucunu her gün biraz daha yonttuğum bir kalemdi. Geceleri kendi kendime kaldığımda başına geçiyordum kalemin. Fısıldıyordu yine o ses, "Senden iyisi yok, onlar sensiz yapabileceklerini mi sanıyorlar, yanlış içindeler, neden saatlerine bakıyorlar."
Sayfa 55
·
83 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.