Gönderi
Bookstagram hesabımdan da takip etmek isterseniz linki: instagram.com/iamhereforbooks...
Savaş temalı kitapları genellikle okumayı tercih etmiyorum ancak bu kitap konusuyla ilgimi çekmişti, iyi ki de okumuşum diyorum. Şimdiye kadar okuduğum en sarsıcı kitaplardan biri oldu.
Kitap, I. Dünya Savaşı döneminde Fransa tarafında savaşan Senegalli Mademba Diop ve Alfa Ndiaye isimli kardeş gibi büyüyen iki arkadaştan Mademba’nın ölümüyle başlıyor. Mademba’nın son nefeslerinde, kendisini mavi gözlü bir askerin öldürdüğünü söylemesi Alfa’nın -aynı zamanda anlatıcı karakterimizin- aklını kaybetmeye başlamasının da ilk anı oluyor. Alfa arkadaşının intikamı için her gece düşman hattına sızıp mavi gözlü askerleri öldürerek cepheye, öldürdüğü askerin tek eli ve silahıyla dönüyor. Başlarda bu durum silah arkadaşlarında saygı ve kahramanlık uyandırsa da her yeni kesik elle birlikte Alfa’nın giderek tehlikeli bir hale geldiğine emin oluyorlar.
Bazı okuyucular kitabı çok fazla tekrara düşmesi noktasında eleştirmiş ancak beni hiç rahatsız etmedi. Arkadaşının ölümünden kendini sorumlu tutan ve giderek deliren bir askerin hemen hemen her cümlesini “Tanrı şahit” diyerek kurmasını da kendini çaresizce ikna etme çabası olarak gördüm. Savaşın acımasızlığının olabilecek en rahatsız edici ve ürpertici dille sunulmuş olduğunu düşünüyorum. Ayrıca sonu da beklediğimden çok daha çarpıcıydı.
··
35 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.