“Yaşım artık çocuk olmayabilir. İçimdeki çocuk, kendini dünyaya kapatmış olabilir. Göz yaşlarımı, gülümsememde saklıyor olabilirim. Yaralarımın izlerini, yıldızlarla saklıyor olabilirim. Hatta, içimdeki çocuğu duygularımı bunca zamandır bastırdığım gibi bastırıyor olabilirim. Ama hiç mi hakkım olmadı ağlamaya? Hiç mi heyecanlanamazdım? Hiç mi rahatça eğlenemezdim? Nefeslerim, ciğerlerime batmadan rahatça havayı içime çekemez miydim? Bir gece de, gözlerimi kapatıp kendimi rahat bir uykuya teslim edemez miydim? Düşünceler, bir kere olsun kafamdan çıkamazlar mıydı?
Kime ait olduğunu bilmediğim bu ses, sadece birkaç geceliğine susamaz mıydı?”
··
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.