Kadınlar,kadınlarımız;
Mutsuz kadınların, mutsuz anneleri oluyor.
Özgüvensiz kadınların, baskıcı babaları...
Savunmacı kadınların, kuralcı anneleri oluyor.
Küskün kadınların, sevmeyi bilmeyen babaları...
Başkalarına göre yaşayan kadınların, muhafazakar anneleri oluyor.
Cesareti olmayan kadınların, bağımlı babaları...
Mağduriyete sığınan kadınların pasif anneleri oluyor.
Mağdur eden kadınların hırslı babaları...
Ağlayan kadınların çaresiz anneleri oluyor.
Şikayet eden kadınların sorumluluk almayan babaları...
Suçlayan kadınların kibirli anneleri oluyor.
Ve suçluluk duyan kadınların iktidarsız babaları...
Toplumda kadın ile erkek eş değerde önemlidir ama kadın, gelecek nesillerin de anası olarak, bir kat daha önemlidir!
Belli bir yaşa gelmiş kadının değişmesi zordur.
Bu sebeple kadın sürekli kendini kendi dışında arar durur.
Ve bu sebeple tüm kişisel gelişim masalları kadınlaradır...
Oysa masallarda her kadın ya kraliçe veya prensestir!
Kimi dramanın karaliçesini örnek alır, kimi öpülmeyi bekleyen masum prensesi...
Gerçek yaşamda ise herkes her şeydir!
Ne kraliçe olmayı planla, ne prenses; kendin ol.
Kendin olmak, kendine gülmek, kendinle gülmek...
Önemli olan bu!
-Sözün özü bir kadının bu yaşamdaki en büyük ödülü veya kabusu, ana-babasıdır...
Bu sayede küçük bir kız, ruhu doygun veya kaybolmuş bir kadına evrilir.
Deniz Kite
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.