Kütükteki kireç kadar soğuk çok yol almışım sürüldüğüm duvar dibinden. Geldiğime el, başladığıma kayıp olmuşum. Tek gidiş, milyonlarca gelemeyiş var yaşamışım. Bir sözcükten sıçrar öbürüne yol ve bir tek görüş, görünmeyenlerin önünde kaskatı durur çelik derili sırtıyla, dokunmuşum. Uzaklık, dizginlenmez bir uzaklık isteği. Her şey ve hiçbir şeyin içinde, her şey ve hiçbir şeyin ötesinde, yaşamım ve ölümüm...
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.