Bu parti, öteki parti; şu düşünce, o düşünce derken kendi kendimize –o ne çılgın, o sar’alı ve gözü kanlı coşkuydu, ya Rabbi- düşman olduk. Hem öyle bir düşman ki, selâm sabaha, barışa, mütarekeye, hattâ yaşama hakkına rıza göstermiyordu. Nice dostluklar, arkadaşlıklar solup gitti. Aileler parçalandı, aileler!
Kafkaokur dergisi 1.sayı