Kendini insanların nefretinden koruyamadığını, bu nefretin onun kötü biri olmasından değil -o zaman daha iyi olmaya çalışırdı-, utanç verici ve iğrenç bir şekilde mutsuz olmasından kaynaklandığını hissediyordu. Bunun için, sırf yüreği yaralı olduğu için ona karşı acımasız davranacaklarını biliyordu. Köpeklerin yaralı, acıdan ciyak ciyak bağıran başka bir köpeği boğduğu gibi insanların da onu öldüreceklerini hissediyordu. İnsanlardan kurtulmanın tek yolunun yaralarını onlardan gizlemek olduğunu biliyordu ve iki gündür bilinçsiz olarak bunu yapmaya çalışmıştı, ancak kendisini artık bu denk olmayan savaşı sürdürecek güçte hissetmemişti.
Sayfa 660Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.