Livaneli'nin bilgi birikimine, bunu aktarmasina ve yorumlama gücüne bir kez daha hayran kaldım. Yönünü, ekseriyetle batıya dönmüş bir milletin; cinayet işlemek için dahi batıyı tercih etmesiyle başlayan. Doğuda var olan sorunları usta bir kalemle okuyucuya aktaran yazar. Batı'nın keşmekeşini öteki yüzünü de aktarmayı ihmal etmemiş. En nihayetin de insanın kendi gücünün farkına varıp özgürlüğünü ve bu özgürleşmeyle gelen " mutluluğu" eserinde açık bir dille aktarmıştır. ~bir insan kendini asacaksa en uygun yer olmalıydı bu izbe. ~onlar insandi, kendisi ise suçlu. ~Bırak hayat bir nehir gibi aksın; olumlu düşün ki her şey olumlu olsun; dünyadaki kötülüklerin kaynağı olumsuz düşünmektir. ~ ölmediğin sürece yaşam devam edip gidiyordu. Ne yediğin, ne giydiğin, her yerde olduğu gibi dağ başında da önemliydi. ~ Tanıdığı herkesin onun ölümünü beklemesi, karşı koyamayacagi kadar ağır bir sorumluluk yüklüyordu Meryem'in omuzlarına. ~ hayat bazı şeyler için çok kısa ama bırakıp giden, kafayı yemiş bir kocayı unutmak için fazla uzun. ~ beni öyle çok izbeye kapattılar ki ~ evinden kovulmayi anlayamiyordu Meryem! ~ demek ki coğrafyanın zorladığı yerlerde kurallar işlemiyordu. ~ kötülüğün karşılığı ona eşit kötülüktür. ~ insanoğlu, çevresindeki koşullara uyum göstererek hayatta kalma becerisine sahip bir bukalemundu. ~insna insanın zehrini alır. ~ kısacası azizim, insan insan olarak yaşamalı, eşek eşek olarak.

MutlulukZülfü Livaneli · İnkılap Kitabevi Yayınları · 202136.2k okunma

·

38 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aysel Demir