EgoBize hep BENcil olmamak öğretildi. Peki BEN olmadan BİZ olmayı nasıl becerebilecektik? Önce 'ben' demenin, ve bencilliğin erdeminin önemini öğrenebildim mi? Bunu sorguluyorum şu an. Ve malesef ne zaman 'ben' desem yalnız kaldığımı farkettim. Sahi 'biz' diye bir şey yoktu, değil mi? Niye şaşırıyorsam?
