Erhan: "YAZMAK İÇİN": YAZMAK İÇİN Bu akşam ben Yazmak için yazacağım sadece İyi insanlardan biri olduğum için Ya da bir amaç uğruna değil Siyah, beyaz, alev rengi Ya da içimden geldiği gibi değil Günahlarımdan kurtulmak Geçmişi unutmak için hiç değil...

Bu akşam ben Yazmak için yazacağım sadece İyi insanlardan biri olduğum için Ya da bir amaç uğruna değil Siyah, beyaz, alev rengi Ya da içimden geldiği gibi değil Günahlarımdan kurtulmak Geçmişi unutmak için hiç değil Bir tek ismim var, unutamam Çok fazla şarkım var ama Çok fazla şiir Kesemeyeceğim kadar sicim Tek dal sigaram içemeyeceğim Açıklayamadığım onca zaman Öldüremeyeceğim onca benlik Bu gece her şeyi soracağım Yalnız yazmak için yazacağım Camın dışındaki şehir için değil Mağaranın içindeki lanetliler için Kırılan tüm parçaların uğruna Ya da kararan bir geleceğe değil Kötülerin sözcüsü olduğum Ya da onca hayal kırıklığı içim hiç değil Ben gece değilim ki Özgürlük, Işık, Umut hiç değil Son en fazla aralıktan gözüken Siyah, beyaz, alev rengi Bütün seslerin bütün renkleri Bir kuyumcunun hüzün dolu şarkısı Aşk sanacağım bilmesem aptallığı Anlatmayacağım bütün gizemiyle o hayatı Sadece kendim için, yazmak için Başı sonu olmadığını bile bile Herhangi bir kuralı önemsemeden Bir hikaye çıkmasa da da yazıyorum Kaç kere gelmiştim ki bu dünyaya Birinde milyonlarca kez aldatılmış Birinde milyonlarca kez aldatmıştım Milyonlarca kez sevmiş, sevilmiş (Sevilmiş? Biraz saçma oldu sanki) Çokça yalan söylenmiştim, küçük, sevimli Hiç unutmuyorum birinde gök ile yerin arasında Analmsızca dolaşıp gerçeği aramış Çoğunda hayallerimde kıvranmıştım Hep başka bir yerde olmak istemiş Bazen baltalarımı gömmüş, bazen kendimi satmıştım Değiştim demeyeceğim , hep aynı şeyler Öğrendim mi bilmiyorum o kadar hayatta Bir şeyi biliyorum ama bu soğuk gece Yazmak için yazıyorum sadece Uzamasına, saçmalıklara aldırmadan Bulmak zorunda olduğum bir yol Anlatmam gereken bir öykü yokmuş gibi Kırılmış kemikler, patlamış lastikler Koşuşan çocuklar, bağrışan askerler İlk önce ses vardı, her zaman ses Çok sesim vardı benim , çok şarkım Çok fazla şiir Bu kez farklı ama, sadece yazı Saatlerle boğuşmayacağım bu gece Takvim değilim ben Gözyaşı, Ünlem, Özlem hiç değil Çok fazla kablo var kesilecek Çok fazla renk gözlerde Siyah, Beyaz, Alev rengi Fransızca bilmiyorum ama Kimse de beni bilmiyor zaten Kimse doğruyu da söylemiyor Benden başka kimse dans etmiyor Kimse sadece kendisi için yazmıyor Kimse yazmak için yazmıyor Kimse kimseyi sevmiyor Kimse kimseyi sevmiyor Kimse kendini tekrar etmiyor artık Kimse uzun şiirler yazmıyor Anlamaya çalışmalıyım belki de Kahvaltılar daha güzeldir belki Daha çok olmam gerek belki de Herkes, her şey olmalı etrafımda Ya da belki sadece bırkmalıyım artık.

··

1.311 görüntüleme

Resul Bulama

@TasSektirmeUstasi ·

24 Nisan 14:44

Erhan Hocam tebrik ediyorum, kaleminize sağlık. Şiiriniz oturmaya başladı bence. Daha öncekiler olmadığı için değil bu defa bir üst aşamaya ulaştığını düşündüğüm için söylüyorum. Daha önce yazdıklarınızda da imge ve doğallık olarak aynı işaretler vardı. Fakat düz yazı ve şiir kesiği arasındaki çizgide, özellikle yarıya kadar olan kısmı heyecanla okuduğumu söylemek isterim.

Erhan

@rhozd ·

24 Nisan 15:29

Çok sağol Resul Hocam. Zorluyorum bazen gereksizce, uzattıkça uzatıyorum. Kesebilsem dediğin gibi olacak belki de olmuyor işte. Teşekkürler düşüncelerin için.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Erhan