Hadi canım! Kendini bile düşünmeyen sende
Başkasının sevgisine hiç yer olabilir mi!
Sevenlerinin çok olduğunu kabul edersin herhalde,
Oysa senin kimseyi sevmediğin işte besbelli.
Saplanmışsın nedense ölümcül bir nefrete,
Kendi kendine hainlik etmekten çekinmiyorsun;
Her şeyden önce şu güzelim çatıyı koruyacağın yerde,
Sen onu yok etmek için elinden geleni yapıyorsun.
Fikrimi değiştireyim istiyorsan, değiştir niyetini!
Canım sevgiden daha mı iyi ağırlar insan nefreti,
Anlayışlı ve şefkâtli ol, tıpkı göründüğün gibi;
Desinler ki, hiç değilse kendine karşı merhametli.
Bir başka sen daha yarat ne olur, beni seviyorsan,
Hem soyunda, hem sende, güzellik hep yaşasın istiyorsan.