Ölü, yiğil, gölge ve buz, ne varsa
Tohuma dururlar yeniden
Ve halk, toprağa gömülü Tohuma durur bir yerde
Buğday nasıl filizini sürer de
Çıkarsa toprağın üstüne
Güzelim kırmızı elleriyle
Sessizliği burgu gibi deler de
Biz halkız, yeniden doğarız ölümlerde.
·
73 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.