“Küçük kızımın avuçlarını kanattı,” dedi ruhsuz bir sesle. İrkildim. “Dizlerini de.” Derin bir nefes aldığında, göğsü havalandı ve beni de havaya taşıdı. “Ruhuna da.”
Sayfa 202 - Karan AliKitabı okudu
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.