yarın Kudüs'te olsaydım Rahmet Mescidinde murabıtlar için hazırlanan iftara katılırdım. "tok olsan da biraz ye, bu yemekte bereket vardır".
ben başka hiçbir yeri özleyemiyorum.
yüzüme çarpan o bereketli havayı soluyarak bir kediyi severken bana uzatılan tabbulenin tadını düşünüyorum. beş dakika öncesinde karnımın acıktığını fark
gidemeyeni ayrı özlüyor gideni ayrı 💔bir gün bunları ben de yazacağım inanıyorum, biz değilsek çocuklarımız o askerleri görmek zorunda olmadan o kapıdan geçecekler, inanıyorum