Edebiyatımızın "anne" kokulu şairlerinden olan Didem Madak, 80 darbesi döneminin, erken yaşta anne kaybının, amansız hastalıkların ve yaşamın getirdiği hüzünleri Grapon Kağıtlar'a işlemiş.
Sıcacık bir üslupla yazdığı bu birbirinden güzel şiirlerle, 41 yıllık ömrüne dair tüm kıymetleri kitabına yansıtmıştır.
"Sarhoşum kaderlerde biriken tozla
Çekil diyorum kağıda, çekil,
İçer ve zehirlenir
Ne zaman gözlerimden mürekkep damlasa.
Kalbime dokunuyorum bir kelebeğe dokunur gibi
Yetmez mi acaba bu dökülen pullar aşka?
Yoksa şu sızıyı
Sobası tüten evin şiirinde mi saklasam?
Şu sardunyanın kırmızı çiçek açışına
Yetmez mi acaba ah kör olmuş bir Türk filminde ağlasam?
Ne zaman sorsam,
Anlıyorum kediler bile meğer alışmış zamana."