Kolay sanırdım aslında,
Vazgeçildiğim zaman yaşamak dediğin,
Devam edecek kaldığı yerden.
Her sabah ekmek çıkaracak Hasan usta fırından.
Bahçede sevişen kumrular huzur verecek,
Sokaklar çocuk sesinden,
Caddeler koşuşturan insanlardan geçilmeyecek.
Ben her gece saati geldiğinde uyuyacağım,
Uykularımın artık bir saati olacak.
Akşam kuşağında bir dizi bulup,
Çizgili pijamalarımla miskinlik yapacağım,
Ve tadını çıkaracağım seni düşünmemenin.
Değilmiş oysa yaşamak.
Kolay olmuyormuş aslında.
İçime oturan bir karabasan çöküyormuş boğazıma.
Nefesim kesiliyormuşta yaşıyor sanıyormuşum kendimi.
Uyku diye yumduğum gözleri,
Sana açıyormuşum her seferinde geri.
Yaşamak dediğin şey kolay değilmiş vazgeçildiğin zaman.
Yutkunmayı unutuyormuşsun o zaman.
Yer değiştirirmiş gündüz ile gecen.
Sen olurmuş aslında,
Yeryüzünde her gezen.
·
81 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.