Hastalar ailelerinden uzakta ölüyorlardı ve geceyi ölü başında bekleyerek geçirme geleneği onlara yasaklanmıştı; şöyle ki, akşam ölmüş bir kişi gece tek başına bırakılıyor, gündüz ölense hiç beklemeden gündüz gömülüyordu. Tabii ki aileye haber veriliyordu, ama çoğunlukla, aile hastanın yanında yaşamışsa, karantina altında olduğundan evden çıkamıyordu. Aile ölenden ayrı yaşamışsa, ölü yıkanıp tabuta konduktan sonra, mezarlığa gidiş için belirtilen saatte orada bulunuyordu.
Sayfa 178 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
252 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.