İnancı ve fanatizmi en dip noktalarına kadar kullanmaktan çekinmeyen hayatı anlamsız gören bir adam. Kendi yaptıklarının derecesinden bile korkarken en acımasız kararları vermekten çekinmiyor. İnsanları hem kenevirle hem de sözleriyle uyuşturmayı çok iyi becermiş. Dini ve vaatleri o kadar iyi kullanıyor ki fedai olarak yetiştiği gençler mutlulukla ölümlerine gidiyor. Bazıları kendi canlarını kendileri alıyor. Bütün bunların başındaki Hasan ise kendi yaptıklarından bile korkuyor bazen. Yarattığı bu mekanizmanın tamamen onun elin olmadığını ve her zaman yalnız kalacağını biliyor. "Daha ne kadar ileriye gidebilirim ki?" sorunun cevaplarını bir bir veriyor. Etrafındaki yalaka tabakası ise saatli bomba gibi her şey yaşanabilir. Beni bu manipüle yönünden çok etkiledi çünkü asılar boyunca hatta şimdiki zamanda bile dini duygular büyük toplulukları manipüle etmek için kullanılıyor. Haberlerde bile neler yapıldığını görebiliyoruz veya zamanında neler yapıldığını okuyoruz. Peki bu şekilde inançlara sahip olanlar manipüle edilmeye mahkum mu? Hasan toplumun küçük bir kısmının bütün gerçekleri gördüğüne inandığı için diğer kalan çoğunluğun din gibi tuzaklarla istedikleri yöne çekilebileceğini savunuyor. Sonuna doğru biraz sıkıldığım yerler ve kadın karakterleri gerçekten aşırı salak gibi gösterilmelerine çok sinir oldum. Onları damızlık gibi görüyor resmen ve kızlar hiçbir şekilde uyanmıyor bir hapishanenin içinde olduklarına. Hasan ve İbni Tahir belki de Meryem'i katarsak bunlar kafası tek çalışan kişilerdi.

Fedailerin Kalesi AlamutVladimir Bartol · Koridor Yayıncılık · 201241,7bin okunma

·

83 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğçe