Odunların yanmak için olduğunu biliyordum.Taşıdığım her bir odunla aslında benliğimden bir parça da yanıyor,külü toprağa,dumanı göklere savruluyordu.Odun taşıdıkça içimdeki hırslarım,kinim ,nefretim,şeytani yanımız olan kibrim gün be gün kayboluyordu.Dergaha odun taşıyışımın her seferinde nefsimden bir şubeyi de dallarla birlikte ocağa atıyor,odun yandıkça ben pişiyordum.
Sayfa 78 - Hayat YayınlarıKitabı okuyor
·
61 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.