Hekayəti-xırs quldurbasan
Bayram( onun əlini tutub). Bir dayan, söz deyirəm!
Pərzad. Nə deyirsən?
Bayram. A zalım, mənim ürəyim od tutub alışır, yanır, elə məni belə qoyub gedirsən?
Pərzad. Bəs necə eləyim?
Bayram. Barı ürəyimə bir az su səp get!
Pərzad. Odur, su qabağında çaydan axır, iç nə qədər istəyirsən.
Bayram. Mənim ürəyimin yanğısı su ilə sönən yanğıdır?
Pərzad. Bəs nə ilə sönər?
Bayram. Bir cüt öpüş ilə...
Pərzad (əlini dartır). Eh, bəsdir, sən allah hələ zarafat vaxtı deyil, qoy gedim, indi mənim dalımca gələn olar.
·
1 artı 1'leme
·303 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.