Toplumlar geliştikçe insanda giderek doğadan kopmuş ve bunun yarattığı yalnızlığı giderebilecek yeni bir beraberlik bulamamıştır. İnsanın kısa bir süre içinde olsa doğayla yeniden başbaşa olması, onu eski bir dostla birlikteymişcesine mutlu eder. Bu, hem birlikte hem özgür olmanın verdiği, benzeri olmayan bir mutluluktur.
Sayfa 17 - Metis, 28.BasımKitabı okudu
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.