Pınar Kaya: Şiire düştüm yine...

Canım, Birini pencere kenarına çiçek koyacak kadar sevmek lazım. his boşluğu ve iç burkulması diye bir şey varmış. çok sevince anladım. hayat, o evde yerin yok diyor. yerini bil. evdeki ve sokaktaki tüm savaşları kaybettiğim yerdeyim. Hâlâ güzel olduğunu bilmeden, güzel duranı seviyorum. ellerini takip ediyorum, hâlâ. elin ısısıyla kalbin ısısı