Nostalji gereklidir ama durağandır. Bize sunduğu vizyon, umutsuzca özlemini çektiğimiz çoktan-ölmüş bir istikrar vizyonu olmamalıdır. Günbegün karşımıza savaşla, açlıkla, çevre kirliliğiyle, yağmur ormanlarının yok olmasıyla, kamu ve aile ahlakının çöküşüyle çıkan bir dünyada geçici bir huzur beklentisiyle Mozart'ın bir yaylılar dörtlüsünü teybe koyabiliriz. Ama Mozart'ın işlevi yatıştırmak değildir; o dolaptan alınıp içilecek bir müsekkin değildir. Bir daha ele geçmeyecek bir geçmişten ziyade olası bir gelecek imgesi sunar.
Sayfa 176Kitabı okudu
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.