Minareden bir ses geli, selaydı okunan
Biri doldurmuştu vaktini, gitmekteydi
Birileride toplanmış uğurlamaktaydı gideni
Biri ağlamaktaydı köşesinde minarenin
Birileri de etrafındaydı ağlayanın
Biri çıkıp kolundan tutuyordu ağlayanın
Yüreğinden tutmak ister gibiydi
Ölen ile ölünmez diye ekledi bir başkası
Bilmiyordu ki dolmazdı gidenin yeri
Bu yüzden ağlamaktaydı ağlayan
Gideni geri getiremezdi,ondan
Birileri musalla taşına getirdi öleni
Ezansız bir namaza duruldu
Son namazıydı gidenin
Birileri bir çukur kazdı, adına mezar dendi
Getirip yatırdılar mezara öleni
Toprak atıp dualar edildi
Dualar edilip toprak atıldı
Güzel uyu diye eklediler sonra
Vedalar edildi,uğurladılar gideni
Sonra herkes arkasını dönüp gidiverdi...
Uğur Günay