Tutunamıyorum
Hâlâ bir şeylere tutunmaya çalışıyorum, bir gülüşe,minik bir yüreğe, içtiğim bir dal sigaraya, doğduğum yere, geçmişime, geleceğime.. ama olmuyor hep eksik bir şeyler. Yıllardır içimde nedenini bilmediğim bir kaos ve karanlıkla boğuşuyorum. Çok zor yüzünde mutluluk maskesiyle nefes almak. An geliyor doğan Güneş ısıtmıyor, Dünya bir gül gibi soluyor gözümde. Kendimle yalnız kalmak istemiyorum. İnsanlardan kaçıyorum fakat onlar olmadan da delirecek gibi hissediyorum. Herkese, her şeye kırgınım. Şu hayatta en kötü şey gönül kırgınlığı ile yaşamakmış.
Yaşamak zorunda olmakmış.
Yoruldum artık. Ruhum ölü ve bedenim hayata tutunamıyor... Sevemiyorum hayatı. Zaten sevmeden de yaşamayı öğrendim bu hayatı..
Alceste
Elbette yalnız değilim bu hislerimde. Ama bunu bilmek maalesef beni rahatlatmıyor. Dostlarımı sevdiklerimi yanımda görmek isterdim. Neyse herkesin canı sağ olsun. Çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz için 🙏🏻☺️
2 sonraki yanıtı göster
Hayat çok güzel bir tiyatro sahnesi; sadece biraz arka sıralarda kalmışsınız ön taraflar her zaman boştur.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.