Avrupadaki benzerleri ile karşılaştırıldığı zaman Fransız sağının en büyük özelliği, bölünmüş olmaktan fazla her bölümün içindeki disiplinsizliktir. De Gaulle ise bölünenleri bir demet halinde birleştirmiş ve bunların hepsini katı bir disipline bağlanmıştır. Böylece Fransa’da, Ingiltere’deki tutucu parti veya Almanya’ baki hristiyan demokratlara benzer bir siyasal gücün doğduğunu görürüz ancak bu güç Ingiltere veya Almanya’daki benzerlerinin yerleşmişliğinden, militan larından ve örgütünden yoksundur. Bu güç cumhuriyetçi monarşinin ana temellerinden biridir ve Ingiltere’de başbakanın teklif ettiği tasarıları Parlamento nasıl kabul ederse, Fransa’da başkanın sunacağı tasarıların da kabul edilmesini güvenle sağlar.