Gerçek hayattan kaçınmak için kendi zihninde hatta Dostoyevski'nin diğer bir kitabından ödünç bir kelime alarak kendi "yer altında" yaşayan bir kahramanımızı ve onun bu "beyaz gecelerde" bulduğu gerçek hayata dair bir dostluğa -ya da trajediye demek belki daha doğru olur- tanık oluyoruz. Bu kahraman çoğu kitap severin anlayacağı bir şeyden muzdarip: "Gerçek hayat ona yeterli gelmiyor." Gerçek hayatta kök salmasını sağlayacak hiçbir motivasyonu yok ve yıllardır kendi zihninde, hayal âleminde yaşıyor ki yer yer kitapta bu kahramanın zihninde geçen yılları gerçekten yaşayıp yaşamadığını, hayatını boşa harcamış olabileceğini sorgulayıp kendi öz eleştirilerini de görüyoruz ki kitapla ilgili en sevdiğim kısımlar da bunlar oldu. Çünkü bu hayallerin, bu gerçek hayattan kaçışın bile "solacağını"belirtiyor kahramanımız ve bu gerçek hayattaki kadınla dostluğuna bir şans vermek istiyor ama Dostoyevski yapıyor yine yapacağını. Bizimkinin yüzü hiç güler mi... Genel olarak kendimle bağdaştırdığım çok şey buldum kitapta o yüzden de çok sevdim. Bence Dostoyevskiye başlamak için ideal bir kitap.

Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Karbon Kitaplar · 201775,5bin okunma

·

264 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

eirene cullen