Kitaba başladığımda ve kitabı bitirdiğimde aynı duygu var idi..
Bu ülke bu halden günümüze nasıl böyle değişebilmiş..
O kadar kötü şartlar diyemeyeceğim..
Zira ortada şart dahi yok..
Sefalet desen değil..
Başka bir şey yaşanmış 19.yy'da bu topraklarda..
İntihar etmeye bile parası yetmeyen insanlar tanıyacaksınız..
Parasızlıktan eşini ve çocuğunu öldürenleri okuyunca, bunlara inanamayacaksınız..
Haşereler arasında yaşarken açlıktan öleni dahi görünce bir kere daha yamulacaksınız..
Öyle bir sefalet yani..
Ama işte bu durumdan günümüze gelinen nokta..
Ben bu kısma odaklanmak istiyorum..
Neden bizim ülkemiz de diyorum..
İnsan haklarında..
İşçi haklarında..
Kadın haklarında..
Diyorum ve sıkışıyorum bu düşünceler arasında..