"Etrafımızda gizemli ve harika dünyalar kuruluyor ya da çatırdayarak yıkılıyordu. İnsan ilişkileri gergin teller gibi kopup duruyordu. Arkadaşlarımız, dostlarımız yeni mutluluk arayışları içinde yeniden doğuyor ve yeniden örüyorlardı.
Biz mi hayatın tüm cazibelerine ve dehşetlerine karşılık elimizdeki yegane nimeti kullanıyorduk: kayıtsızlık!
İnsan sormadan edemiyor tabii: Kumdan yaptığın bir kaleden daha uzun ömürlü ne olabilir ki? Bir aile yaşamında, karşılıklı karaktersizlikten daha güçlü ve daha güvenilir ne olabilir ki? Savunma yeteneği olmayan iki düşman devletten daha büyük bir huzur ve barış ortamı olabilir mi? "
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.