"Yolunu bekliyorum.
Her sabah, Bugün acaba onu görecek miyim? diye uyanıyorum.
Gel artık.
Yol parası çok bir şey değil.
Hemen gel!
Avare oldum.
Ne kitap okuyabiliyorum, ne İngilizceye çalışıyorum, ne de resim yapabiliyorum, aklım fikrim sende, senin gelişinde, seni ne zaman göreceğimde, seni nasıl göreceğimde, beni görür görmez ne diyeceğinde…"
Nazım Hikmet Ran - Piraye’ye Mektuplar