Akar gönlüm, kâğıttan yapılmış o kayıklar gibi
çocukluğumun üstünde akar,
Seyrederim ruhumun
sonralar dünyasına gömüldüğünü.
Bir tatil akşamında yaşayan o büyük yalnızlıklar,
Sevgilinin gelmediği o ilk randevuların hüznü.
Karanlıklar gibi geçer karanlıklardan
Gece yarılarından sonra eve dönüşler.
Sarhoşlukların bitmesinden evvelki ebedi an;
Ve o demetler ki çiçekleri hatırlanır birer birer.
Eski sükûnların bir sahile dalga dalga uzanması,
Ayrılıklardan sonra o gönül göllerindeki rüzgâr.
Bazı mısraların manasından sonra
duyulan insanlık yası,
O havuzlu bahçelerde, biten son şarkılar.
Sayfa 13Kitabı okudu
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.