“Düşdü yere her kim kıldı bizi adâvet
Kim derd-i keşiz, tîr-i kazâyız, fukarayız.
Ruhsâre-i mehveşlere gönül vermişiz ammâ
Zannetmeki müstağrak-ı deryâ-yı hatâyız.
Ey hâce! Nakşa nigeh nakkaşa nigehtir
Sanma ruh-ı zîbâya nigeh ayn-ı günehdir.”
Derd-i keş : derde müptela olan
Adavet :düşmanlık
Tir-i kâza: kaza oku
Ruhsare-i mehveş: ay yüzlü güzel
Müsteğrak-ı deryayı hâta : hata denizinde boğulmak
Nigeh : bakmak nazar etmek
Nakkaş : nakış işleyen
Euh-i zibâ: kıymetli ruh
Güneh: günah
Sayfa 270
·
35 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.