Veli, dairenin en aşağı noktasından yola çıkarken bir hiçtir; çıka çıka en yukarı noktasına erişir. Ondan sonra gerçek kemâli, daireyi tamamlar; ve iniş gibi görünen, halbuki çıkışın çıkışı olan noktalardan geçip işi başlangıç noktasında bitirir. Bu noktada, kaba mantık gözü için, olduğu yerde kalanla, daireyi devretmiş bulunan arasında fark yoktur. Oysa, asıl fark, farkların farkı o noktada... İmam-ı Rabbânî üstüste iki nokta- nın birine <<muhik ve öbürüne «mubtil>> diyor. Biri hak, biri bâtıl... Yani, olduğu yerde kalanın hiçliği hakikat; kemali bir devir sonra aynı yerde bulanın «hep» olarak <<hiç>> görünmesi de bâtıl... İşte o <<muhik»i, o «mubtil»den ayırabilen gözdür ki, gözdür.
Ve Allah Resûlünün:
<<-- Müminin görüşünden korkunuz; zira o Allah'ın nuriyle nazar eder.>>>
Ölçülerindeki sırdan en küçük nasip, bu farkı hemen kestirir.
Sayfa 115Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.