Neden ‘tam’ beğenemedim… 1.Karanlık bir hikaye, özellikle hikayenin [kahramanları diyemeyeceğim] çürümüş [varlıkları da demek istemiyorum] şeyleri’nin resimleri var. Bu çok iyi. Ama okurken daha öfkelenmenizi sağlıyor. İçiniz daha da kararıyor. 2.FBI’ın nasıl kurulduğu umrumda değil. 3.Amerika’nın ve tarihçesinin ne derece köksüz [ve buna rağmen] kokuşmuş olduğunu ‘bir kere daha’ gördük…lazım mıydı…? Hayır. 4.Petrol (Çıkar, Açgözlülük…vs. diye uzayıp gider) ve İnsan Onuru, o zaman da aynı cümlede şık durmuyordu…hiç bir şey değişmedi. Ayrı bir sinir bozucu durum. 5.En başından en sonunu çıkartabilmek için FBI ajanı zihnine ihtiyacınız yok. ‘Vay be!’ lik bir beklentiye de zemin oluşmuyor…oluşamıyor. 6.Hem geciken hem de karşılığını bulmayan (en azından benim gözümde) bir adalet öyküsü okumak…hoş olmuyor. Ve son olarak Belki filmi güzeldir…diyelim; çünkü kitap…yani…kadar güzel.

Dolunay Katilleri: Osage Cinayetleri ve FBI’ın DoğuşuDavid Grann · İthaki Yayınları · 2022120 okunma

·

62 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gene Dekart