Karanlık
Karabasan gibi üzerime çöken kasvetli boğucu his. Ruhumdaki kırıklık ve yaralanmışlık sesime yansıyor. Acaba bu hislerden bir gün kurtulabilecek miyim. Kurtulmanın tek yolu yalnızlık mı? Yoksa yalnızlık bile kurtarmaz mı bu hislerden. Belki de kendimden kurtulduğum gün bu hisler sonsuza kadar yok olur. Aksini düşünmek istemiyorum ruhum bedenimden ayrıldığında bu hisleri taşımaya devam etmek sonsuza kadar sürdürmeyi düşünmek dahi istemiyorum.
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.