Yaşadığım total hayatta
Almadan vermenin ,emek harcamadan elde etmenin kıymetini görmedim
Gerçekten sevmediğim anlarla gönlümü eza etmedim
Sevdiğimi saniyelerle yarışarak ifade ettim
Ta ki gözbebeklerinin koyuluğunda kaybolana dek
Bir dokundum,bir ah ettim
Ama sevmekten hiç vazgeçmedim
İnsanlığımın sınandığı her bir adımda
Ruhuna dokunabildiğim kişilerin varlığı gücüme güç katmakta iken
Bir lolipop şekerinin elime tutuşturulması yüreğimi meşk ediyor
Bir etkiye direnebilme potansiyelim zaman zaman azalsa da vazgeçmek aklımdan bile geçmiyor
Damarlarımdaki deli kansa bazen akayacağı yeri kestiremiyor
Yaş aldıkça durulduğumu zannetsem de bir pırıltı gördüğümde durmak imkansız hale geliyor
Bir sevgi meselesinde insan kendisini bazen tanıyamıyor
Dengelerin değişmesi riskini göze aldıkça
Krizlerin fırsatlara evrilmesini görmek mutlu kılıyor
Kimsenin vazgeçilmez olduğu gerçeğini
Kendisine de uyarlayarak bunu düstur edinmesi ise
İnsanı özgür kılıyor...
27/8/2023
Pınar PEKĞÖZ