Sevdiğin birini yıtirince bir yanın onunla beraber
kaybolur.Terk edilmiş hayaletli bir ev gibi buruk bir
yalnızlığa esir olur, eksik kalırsın. İçinde bir sır gibi,
giden sevgilinin yokluğunu taşırsın. Öyle bir yara ki üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin caınını
yakar. Öyle bir yara ki iyileştiğinde bile kanar. Bir
daha gülemiyeceğini hafifleyemeyeceğini sanarsın.
Karanlıkra el yordamıyla ilerler gibi akar hayat.
Önünü göremeden, yönünü bilemeden, sadece şu anı
kurtararak Gönlünün kandili sönmüş, zifiri gecede
kalmışsındır. Ama işte ancak böyle durumlarda, yani
iki göz birden karanlıkta kalınca, bir üçüncü göz açı
lır insanda. Kapanmayan bir göz Ve ancak o zaman
anlarsın ki bu elem sonsuza dek sürmeyecek. Hazandan sonra başka mevsimler gelecek, bu çölden geçince nice vadiler ve bu ayrılığın ardından bir ebedi
vuslat