Asla kabul edemeyeceğimizi düşündüğümüz fikirlerin bile kendi iç mantıkları olduğunu sezdiğimizde, zihnimizin düşünce şablonlarını esnetme ya da değiştirme ihtiyacı hissetmiyor muyuz?..
Kırmızı çizgisi Allah korkusu olan bir insan, gafletinin bile farkında olmayarak günah deryâsında yüzen bir başka insana, zihnindeki merhamet şemalarını açmasın mı yani? :)